بخشش

>>>ادامه مطلب<<< 

 درخت سایه اش را بی دریغ به تو می بخشد

وخورشید گرمایش را 

وگل شمیم خوشش را

باران طراوتش را 

آسمان رحمتش را

و رود قطره قطره ابش را 

و پرنده صدای دل انگیزش را

و همه بخشیدن را از خدایی اموختند که زیبایی به انها بخشیده

زیبا ترین افریده ی خدا انسان است

تو برای بخشیدن چه داری

ثروتت را

دانشت را

جانت را

همه ی اینها خوب اند 

اما چرا از گنج بی پایانی که داری خرج نمی کنی

>>>محبت<<<>>>عشق>>><<<love>>>

حاضری انها را ببخشی

با خنده بر لبانت

با کشیدن دستی که بر سر کودکی که دستش خسته شده انقدر گل پر تیغ را دستش گرفته

مطمئن باش گنجت تمام نمی شود بلکه بیشتر هم می شود

از بخشیدنش دریغ نکن